مقاومت در برابر فشار هیدرواستاتیک یک آزمایش کلیدی برای پارچه های ضد آب و قابل تنفس است. به مقاومت در برابر عبور آب از پارچه اشاره دارد. نشان دهنده مقاومت پارچه در برابر نفوذ آب است. نتایج آزمایش مربوط به ضد آب بودن پارچه و ماهیت آن است.

ما می توانیم آب گریزی پارچه را با سه شاخص اندازه گیری کنیم: سطح لکه آب، فشار هیدرواستاتیک و نفوذ آب. سطح مقاومت فشار هیدرواستاتیک، نفوذپذیری آب است. سطح رنگ آمیزی آب دفع آب است. هرچه حد فشار هیدرواستاتیک پارچه بالاتر باشد، آب گریز بیشتری دارد.

دفع آب

آب گریزی توانایی پارچه برای جلوگیری از خیساندن آب، تحت فشار معین است. این شامل جلوگیری از خیس شدن پارچه است. عملکرد ضد آب عمدتاً توسط فشار هیدرواستاتیک آزمایش می شود. همچنین با اسپری آب و آزمایش باران تست می شود.

پارچه کاربردی ضد آب و نفوذپذیر در برابر رطوبت چیست؟

پارچه ضد آب و نفوذپذیر در برابر رطوبت به معنای دو چیز است. اول اینکه آب با فشار معینی به پارچه خیس نمی شود. دوم، اجازه می دهد عرق به عنوان بخار آب خارج شود. این کار از تجمع و متراکم شدن عرق روی بدن و پارچه جلوگیری می کند. هدف این است که لباس را راحت نگه دارید. این پارچه یک ماده با تکنولوژی بالا، منحصر به فرد و کاربردی است. کلمات "درک، ضد آب و نفوذپذیری رطوبت" متناقض به نظر می رسند. اما، آنها با ساختار و پردازش پارچه سازگار هستند. آب در حالت های مختلف دارای مولکول های با اندازه های مختلف است. این امکان حرکت آنها را فراهم می کند. این واقعیت یک اصل کلیدی پارچه های ضد آب و نفوذپذیر در برابر رطوبت را تشکیل می دهد.

مکانیزم تکمیل ضد آب و نفوذپذیر در برابر رطوبت

قطر مولکول بخار آب 0.0004 میکرون است. کوچکترین قطرات باران در مه سبک 20 میکرون است. بزرگترین قطرات باران 400 میکرون است. یک فیلم با قطر منافذ بین این اندازه ها هم ضد آب و هم قابل تنفس است. آیا این ایده آل نخواهد بود؟

پیشرفت‌های اخیر در علم و فناوری، تجهیزات فضای باز مانند شلوارهای پانچ را بهبود بخشیده است. آنها اکنون از GORE-TEX و FIRST-TEX استفاده می کنند. این پارچه ها ضد آب و قابل تنفس هستند. سوراخ های کوچک بین قطرات آب و مولکول های بخار در حالت فیلم قرار دارند. به بخار آب اجازه عبور می دهد، اما قطرات آب را مسدود می کند. این امر باعث ایجاد عایق رطوبتی و نفوذپذیری رطوبت می شود. به عنوان مثال، فیلم GORE-TEX دارای 9 میلیارد سوراخ ریز در هر اینچ مربع است. آنها 20,000 برابر کوچکتر از یک قطره آب هستند، بنابراین باران نمی تواند از آن عبور کند. این سوراخ ها 700 برابر بزرگتر از مولکول های بخار آب هستند، بنابراین عرق می تواند از آن خارج شود. این باعث می شود بدن راحت و خشک شود.

تست فشار هیدرواستاتیک

تست فشار هیدرواستاتیک: معیار کلیدی پارچه های ضد آب و قابل تنفس است. این به مقاومت در هنگام عبور آب از پارچه اشاره دارد. میزان مقاومت پارچه در برابر نفوذ آب را اندازه گیری می کند. در شرایط استاندارد، یک طرف پارچه با افزایش فشار آب روبرو است. اگر از پشت پارچه تعدادی قطرات آب تراوش کند، فشار آب اندازه گیری شده فشار هیدرواستاتیک است. این روش چیزی بیش از ضد آب بودن پارچه را اندازه گیری می کند. همچنین به ماهیت پارچه مربوط می شود.

اصل تست فشار هیدرواستاتیک

یک روش رایج برای آزمایش نفوذپذیری آب پارچه، آزمایش فشار هیدرواستاتیک است. از فشار روی پارچه برای نشان دادن مقاومت در برابر عبور آب از آن استفاده می کند. در شرایط استاندارد، فشار آب را به یک طرف نمونه اعمال می کنیم. این کار تا زمانی ادامه می یابد که سه نقطه تراوش در طرف دیگر ظاهر شود. فشار آب را در نقطه تراوش سوم ثبت کنید. سپس عملکرد ضد آب نمونه مورد ارزیابی قرار می گیرد.

شاخص های کلیدی عملکرد ضد آب

با بالا رفتن استانداردهای زندگی، مردم بیشتر از لباس های خود می خواهند. آنها به دنبال کیفیت و راحتی بهتر هستند. افزایش ورزش در فضای باز باعث افزایش تقاضا برای تجهیزات ضد آب شده است. ما معمولاً فکر می کنیم "ضد آب" یعنی پارچه ها پس از تماس با آب خشک می مانند. همچنین باید به این معنی باشد که آنها در برابر نفوذ آب مقاومت می کنند. شاخص های اصلی عملکرد ضد آب پارچه عبارتند از: درجه رنگ آمیزی آب، درجه مقاومت در برابر فشار هیدرواستاتیک و میزان نفوذ آب.

درجه مقاومت فشار هیدرواستاتیک

1. پارچه های ضد آب کامپوزیت لمینت شده از چسب های مخصوص استفاده می کنند. آنها پارچه های معمولی را از طریق فرآیند لمینیت به هم می چسبانند تا پارچه های لمینت ضد آب را تشکیل دهند. لمینت ها می توانند پارچه های دو لایه یا چند لایه باشند.

2. عوامل ضد آب پارچه های ضد آب روکش شده را درمان می کنند. یک روش مستقیم یا انتقال این کار را انجام می دهد.

فشار هیدرواستاتیک روی پارچه مقاومت آن را در برابر آب اندازه گیری می کند. در شرایط استاندارد، افزایش فشار آب به یک طرف نمونه برخورد می کند. این کار تا زمانی ادامه می یابد که سه نقطه تراوش در طرف دیگر ظاهر شود. فشار آب را در نقطه تراوش سوم ثبت می کنیم. سپس مقاومت نمونه در برابر آب ارزیابی می شود.

درجه رنگ آمیزی آب

1. منسوجات ضد آب از مواد تکمیل کننده با انرژی سطح پایین استفاده می کنند. آنها روی سطح الیاف عمل می کنند. این کشش سطحی بحرانی منسوجات را کاهش می دهد. در نتیجه آب آنها را خیس نمی کند.

2. تست رنگ آمیزی آب. در حال حاضر، ما از روش اسپری برای تست سطح رنگ آمیزی آب منسوجات استفاده می کنیم.

استاندارد ضد آب و نفوذپذیری رطوبت

1. پارچه های ضد آب و نفوذپذیر در برابر رطوبت یا "پارچه های تنفس پذیر" خاص هستند. آنها آب را با فشار خاصی خارج می کنند. در همان زمان، عرق را به شکل بخار خارج می کنند. این کار از جمع شدن عرق بین بدن و پارچه جلوگیری می کند. این به راحتی پوشنده کمک می کند. این یک پارچه کاربردی است. و ویژگی های منحصر به فردی دارد. ضد آب، نفوذپذیر در برابر رطوبت و ضد باد است. گرم هم هست

2. GB/T 40910-2021 "نفوذپذیری ضد آب و رطوبت نساجی" را ارزیابی می کند. از سه آزمایش استفاده می‌کند: «فشار هیدرواستاتیک»، «سطح آب» و «نرخ نفوذپذیری رطوبت».

عملکرد ضد آب و نفوذپذیر در برابر رطوبت دارای سه سطح است: درجه Ⅰ، درجه Ⅱ و درجه Ⅲ.

درجه Ⅰ به این معنی است که عملکرد ضد آب و نفوذپذیری در برابر رطوبت دارد. درجه Ⅱ یعنی عملکرد بهتری دارد. و درجه Ⅲ به این معنی است که عملکرد عالی دارد. درجه Ⅲ بهتر از درجه Ⅱ و درجه Ⅱ بهتر از درجه Ⅰ است.

استاندارد تست فشار هیدرواستاتیک

GB/T4744-2013 تشخیص و ارزیابی عملکرد ضد آب منسوجات به روش فشار هیدرواستاتیک

GB/T24218.16-2017 روش های تست منسوجات منسوجات منسوجات. قسمت 16: روش های آزمایش مقاومت در برابر نفوذپذیری آب (روش هیدرواستاتیک).

FZ/T01004-2008 تعیین نفوذپذیری آب منسوجات پوشش داده شده

ISO811-1981 تعیین نفوذپذیری آب منسوجات تست فشار هیدرواستاتیک

ISO1420-2016 تعیین نفوذپذیری آب منسوجات با روکش لاستیکی یا پلاستیکی

ISO9073-16-2007E روش های آزمایش برای منسوجات غیر بافته نساجی. قسمت 16: مقاومت در برابر نفوذ آب (فشار هیدرواستاتیک).

AATCC127-2014 تعیین مقاومت نفوذ آب تست فشار هیدرواستاتیکی

روش تست JISL1092:2009 برای آب گریزی منسوجات

عملکرد ضد آب پارچه

ضد آب بودن پارچه یک نیاز ویژه برای عملکرد است. دو نوع ضد آب وجود دارد: ضد آب و غیر قابل نفوذ.

ضد اب

در تجارت، "ضد آب" اغلب حذف می شود. اصطلاح صحیح "ضد پاشیدن" است. معمولاً به شرح زیر استفاده می شود: در نقطه تغذیه پارچه دستگاه اندازه گیری، افزودنی های آبگریز را به مخزن مایع اضافه می کنیم. سپس پارچه خیس می شود، رول می شود و در مخزن خشک می شود. این یک پوشش آبگریز بر روی سطح فیبر تشکیل می دهد.

ترکیبات آبگریز می توانند کشش سطحی فیبر را تغییر دهند. این امر فعالیت آن را محدود می کند و جذب آب را کاهش می دهد. اگر کشش سطحی فیبر کمتر از آب باشد، یک قطره غلتشی تشکیل می دهد، مانند برگ نیلوفر آبی با شبنم. مردم این را به عنوان «آب شماره گیری» می شناسند. این همچنین به عنوان "دافع آب" شناخته می شود که به اختصار W/R نامیده می شود.

منافذ پارچه به هوا و بخار آب اجازه عبور می دهد. با این حال، اگر آب برای مدت طولانی در یک مکان بماند یا تحت فشار باشد، می تواند نفوذ کند یا خیس شود. در یک روز بارانی، لباس های ضد آب می توانند آب بریزند. اما خیس شدن لایه داخلی و لباس زیر بستگی به میزان و مدت بارندگی دارد. جلوه ضد آب لباس با شستشو و استفاده از بین می رود. بی اثر خواهد شد. بنابراین عایق رطوبتی باعث کاهش جذب آب توسط پارچه می شود. این واقعاً ضد آب نیست، اما ما آن را به "ضد آب" کوتاه می کنیم.

نفوذناپذیری

ضد آب به معنای مقاومت در برابر آب و مسدود کردن آن است. این عایق رطوبتی واقعی است.

پارچه های ضد آب واقعی می توانند از نظر دوام بیشتر از پارچه های ضد آب دوام بیاورند. آنها از نظر فیزیکی و شیمیایی پایدارتر هستند. معمولا پس از شستشو و استفاده طولانی مدت از بین نمی روند. یک درمان ضد آب واقعی باید یک مانع نفوذ ناپذیر در یک طرف پارچه ایجاد کند. این نیاز به درجه بندی فشار آب بالا دارد، به عنوان مثال 3000 میلی متر یا بیشتر.

ما با استفاده از یک لایه چسب در قسمت زیرین پارچه به نفوذ ناپذیری می رسیم. این از نفوذ آب جلوگیری می کند. دو روش رایج پوشش دهی و لمینیت است.

پوشش یک فیلم ضد آب در یک طرف پارچه است. چسب یا فیلم آن را می سازد. از نفوذ جلوگیری می کند. روش های رایج استفاده از پوشش مستقیم (خشک، مرطوب، ذوب داغ) و پوشش انتقالی است.

روش لمینت ساخت کامپوزیت پارچه است. از یک فیلم ضد آب یا "غشاء" استفاده می کند. این روش بدون در نظر گرفتن ضد آب بودن پارچه، پارچه و غشا را یکسان می کند. غشا همیشه از نفوذ آب جلوگیری می کند.

روش دیگر کلندری با ذوب داغ است. پارچه را به یک فیلم ضد آب پلیمری می چسباند. این از نفوذ آب جلوگیری می کند.

هدف

ما عایق رطوبتی واقعی (نفوذ ناپذیری) را با مقاومت آن در برابر فشار آب اندازه گیری می کنیم. ستون آب میلی متری آن را بیان می کند. در یک آزمایش، از یک ناحیه ثابت از پارچه ضد آب استفاده می کنیم. از نفوذ آب به سطح آن جلوگیری می کند. هنگامی که فشار آب افزایش می یابد، سومین قطره آب به بیرون تراوش می کند. فشار در آن نقطه مقدار مقاومت فشار آب پارچه است. پارچه هایی با فشار آب بیش از 1000 میلی متر می توانند ضد آب باشند.

روش تست فشار هیدرواستاتیک

چندین روش وجود دارد تست فشار هیدرواستاتیک در شرایط آزمایشگاهی:

(1) فشار آب را به طور مداوم در یک طرف پارچه افزایش دهید. بالاترین فشار هیدرواستاتیکی را که پارچه می تواند تحمل کند را پیدا کنید. این نقطه قبل از ظاهر شدن تعداد مشخصی از قطرات آب در طرف دیگر است. این روش تست را برای پارچه های فشرده مانند بوم، برزنت و پارچه های چادری اتخاذ می کند.

(2) تحت شرایط مشخص شده، فشار آب را به یک طرف نمونه اعمال کنید تا به مقدار مشخص شده برسد. سپس، نفوذ را در مدت زمان مشخص شده بررسی کنید. اگر نقاط نفوذ آب یا خیس شدن روی سطح وجود نداشته باشد، نمونه آزمایش را پشت سر می گذارد. FZ/T 01004-2008 از این روش برای آزمایش اینکه آیا پارچه های پوشش داده شده مطابق با الزامات هستند، استفاده می کند.

(3) فشار آب معینی را روی یک طرف پارچه نگه دارید. سپس، زمان تراوش کردن اولین قطره آب از طرف دیگر را تعیین کنید.

(4) فشار آب معینی را در یک طرف پارچه حفظ کنید. سپس، آبی که از پارچه عبور می کند در واحد زمان اندازه گیری کنید.

تست فشار هیدرواستاتیک یک روش تشخیص سریع و ساده است. می توان آن را با دقت کمی تعیین کرد و قابلیت تکرارپذیری خوبی دارد.

ISO 811 و ISO 1420 بین المللی از روش هیدرواستاتیک استفاده می کند. اکثر کشورها استانداردهای خود را بر اساس این دو پایه گذاری کردند. اصول آزمون ISO 811 و ISO 1420 اساساً یکسان است. آنها فشار آب را به یک طرف نمونه وارد می کنند و نفوذ را مشاهده می کنند. تفاوت این است که ISO 811 برای پارچه های عمومی است، در حالی که ISO 1420 برای پارچه های روکش دار است. همچنین، تفاوت هایی در نتایج آزمایش وجود دارد. ISO 811 به افزایش فشار آب در آزمایش ادامه می دهد تا زمانی که نمونه تراوش کند. فشار را به عنوان نتیجه ثبت می کند. با این حال، ISO 1420 یک فشار آب مشخص را برای مدتی حفظ می کند. اگر نمونه تراوش نکند، آزمایش را پشت سر می گذارد.

هنگام آزمایش فشار هیدرواستاتیک به مشکلات توجه کنید.

(1) قبل از قرار دادن پارچه، هوا را در فیکسچر تخلیه کنید. سپس قسمت جلوی پارچه را خیس کرده و آن را ببندید. این از داده های نادرست ناشی از فشار هوا که بر فشار آب تأثیر می گذارد جلوگیری می کند.

(2) در برخی از آزمایشات پارچه کامپوزیت، سمت عقب پارچه ضد آب نیست. بنابراین، شما باید نمونه آزمایشی را بزرگتر از سینک ابزار ببرید. این کار از ورود آب به پارچه جلوگیری می کند. می تواند تاثیر بگذارد تست فشار هیدرواستاتیک.

عوامل موثر بر مقاومت فشار هیدرواستاتیک پارچه ها

سطح شاخص ضد آب پارچه به عوامل زیر بستگی دارد:

(1) سفتی پارچه. هرچه فاصله بین نخ ها بیشتر باشد، مقاومت فشار هیدرواستاتیک کمتر است. به طور کلی هر چه ساختار پارچه محکم تر باشد، مقاومت آن در برابر آب بهتر است.

(2) ضخامت پارچه. پارچه ضخیم تر مقاومت بهتری در برابر رطوبت و فشار آب دارد.

(3) ضخامت نخ. الیاف جاذب رطوبت در پارچه های فشرده اثر مویرگی دارند. کاهش شعاع نخ می تواند نفوذپذیری آب پارچه را بهبود بخشد.

(4) کیفیت غشاء کامپوزیت. هرچه اندازه منافذ غشا بزرگتر باشد، مقاومت فشار هیدرواستاتیک پارچه پوشش داده شده بدتر است.

(5) ضخامت پوشش. روکش خیلی نازک است. عامل نمی تواند یک فیلم پیوسته روی سطح ایجاد کند. این باعث کاهش مقاومت هیدرواستاتیک پارچه پوشش داده شده می شود. یک پوشش ضخیم مقاومت هیدرواستاتیک پارچه را بهبود می بخشد.

(6) یکنواختی پوشش. هرچه کیفیت پوشش بهتر باشد، مقاومت در برابر نفوذ آب بهتر است. پوشش ناهموار، مقدار فشار هیدرواستاتیک کمتر است.

نفوذپذیری آب پارچه ها (آب گریزی) توانایی آنها در دفع آب مایع است. این قابلیت نفوذ آب از یک طرف پارچه به طرف دیگر است.

برای ضد آب بودن و نفوذپذیری پارچه ها به آب، 3 عامل اصلی وجود دارد:

1. ترشوندگی سطح الیاف

اگر زاویه تماس الیاف θ<90 درجه باشد، سنگدانه فیبر یک ماده رسانای آب است. ساختار محکم آن مکش مویرگی را افزایش می دهد و آب را جذب می کند. اگر θ> 90 درجه باشد، فیبر ضد آب است. ساختار پارچه سفت تر (یعنی تخلخل کمتر) آب گریزی را بهبود می بخشد. بنابراین، تنها در صورتی می توانیم در مورد ضد آب بودن پارچه بحث کنیم که زاویه تماس الیاف را بدانیم.

2. پوشش پارچه

یک لایه پیوسته، غیر قابل نفوذ و نامحلول در آب روی سطح پارچه، آن را ضد آب می کند. برای لباس مناسب نیست. می توانید از آن برای برزنت یا پانچو استفاده کنید. استفاده از فیلم پوششی ضد آب و متخلخل، پارچه را عالی می کند. ضد آب خواهد بود و به هوا و آب اجازه عبور می دهد.

3. محیط زیست

مواد غیر رطوبت گیر پارچه های آب گریز یا روکش دار می سازند. بنابراین، تغییرات در رطوبت بر عملکرد ضد آب آنها تأثیر نمی گذارد. از سوی دیگر، پارچه های رسانای آب، عمدتاً از مواد فیبر رطوبت سنجی هستند. با افزایش رطوبت نسبی، فیبر رطوبت بیشتری جذب می کند. این باعث انبساط فیبر و افزایش عملکرد مویرگی آن می شود. بنابراین رسانایی آب پارچه افزایش می یابد. تأثیر دما مانند رطوبت است. بنابراین، محیط تأثیر زیادی بر پارچه های رسانای آب دارد.

تست عملکرد ضد آب پارچه

روش اسپری: تست آب گریزی AATCC 22-2005

روش آزمایش: در شرایط مشخص شده، آب را روی یک نمونه سفت اسپری کنید. این باعث خیس شدن سطح آن می شود. اندازه الگو به آب گریز بودن پارچه مربوط می شود. مقایسه نتیجه با یک الگوی استاندارد آن را ارزیابی می کند.

روش اسپری آب گریزی پارچه را آزمایش می کند. این شامل پاشیدن یا چکاندن آب بر روی نمونه است. پس از مدتی لکه های آب را روی سطح آن مشاهده کنید. سپس، نتایج را با نمونه های درجه خیس شدن مختلف مقایسه کنید. روش اسپری درجه خیس شدن لباس را هنگام قرار گرفتن در معرض باران ملایم شبیه سازی می کند.

این روش برای تمام پارچه‌های تصفیه‌شده و تصفیه‌نشده با دافع آب قابل استفاده است. نتایج آب‌گریزی به الیاف، نخ‌ها و درمان بستگی دارد. آنها همچنین به ساختار پارچه بستگی دارند.

نمونه را با 250 میلی لیتر آب مقطر در دمای 45 درجه از یک نازل استاندارد، 150 میلی متر زیر آن، به مدت 25 تا 30 ثانیه اسپری کنید. سپس، یک بار به پایین حلقه ای که نمونه را نگه می دارد، روی یک جسم جامد ضربه بزنید، در حالی که سطح آزمایش رو به آن باشد. سپس حلقه را 180 درجه بچرخانید و یک بار ضربه بزنید. سطح نمونه اسپری شده را با یک کارت رسم استاندارد مقایسه کنید. این به میزان آب گریزی آن امتیاز می دهد.

5 سطح ارزیابی وجود دارد که سطح 5 بهترین و سطح 1 بدترین است. سطح 5 - بدون قطرات در نمونه آزمایش. سطح 4 - لکه های خیس خفیف؛ سطح 3 - نقاط مرطوب آشکار؛ و سطح 4 - بدون قطرات.

سطح 5 - بدون قطرات آب در نمونه آزمایش. سطح 4 - لکه های خیس کمی روی نمونه آزمایشی. و سطح 3 - قطرات باران قابل مشاهده بر روی نمونه آزمایشی. سطح 2 - تا حدی مرطوب بر روی نمونه آزمایش. سطح 1 - کاملاً بر روی نمونه آزمایش خیس شده است.

فشار هیدرواستاتیک: AATCC 127-2003 مقاومت در برابر آب.

تست فشار هیدرواستاتیک روش: فشار آب را به یک طرف نمونه با سرعت ثابت اعمال کنید. هنگامی که از طرف دیگر در سه مکان نفوذ کرد متوقف شوید. می توانید فشار آب را از بالا یا پایین به نمونه اعمال کنید.

روش فشار هیدرواستاتیک آزمایش می کند که پارچه در یک فشار تنظیم شده چقدر در برابر آب مقاومت می کند. برای تمام پارچه ها از جمله پارچه های ضد آب کاربرد دارد.

آب گریزی پارچه به الیاف، نخ ها و ساختار آن بستگی دارد. آزمایش‌ها به اندازه آب پاشیده یا بارانی روی پارچه نیستند. روش فشار هیدرواستاتیک ضد آب بودن پارچه را اندازه گیری می کند. دو نوع است: روش فشار استاتیک و دینامیک. روش هیدرواستاتیک به یک طرف پارچه فشار وارد می کند. سپس آب تحت این فشار، زمان افت آن و فشار را در سطح آب تعیین شده اندازه گیری می کند. مقدار فشار هیدرواستاتیک می تواند ارتفاع یا فشار ستون آب باشد.

نفوذپذیری آب را در واحد سطح و زمان (mL/cm2-h) اندازه گیری می کند. برای پارچه‌های ضد آب، زمان‌بندی می‌کنیم که چقدر طول می‌کشد تا قطرات آب در طرف دیگر ظاهر شوند. از طرف دیگر، ما تعداد قطرات را پس از یک زمان مشخص مشاهده می کنیم.

در تست AATCC 127-2003، قطر حداقل سه نمونه 200mm × 200mm را آزمایش کنید. دو طرف نمونه دارای مقاومت آب متفاوتی هستند. آزمون، به خوبی مشخص شده، استفاده می شود (21 ± 2) ℃ آب مقطر. این یک منطقه 100 سانتی متر مربع را با سطح در تماس با آب آزمایش کرد. فشار آب با سرعت 2 میلی‌متر در دقیقه (یا 60 میلی‌متر بر ثانیه) افزایش یافت. اگر سه مکان مختلف در نمونه قطرات تراوش کنند، آزمایش پایان می یابد.

روش بارش باران: AATCC 35-2006

روش دوش باران آب‌گریزی پارچه را آزمایش می‌کند. این پارچه را در طول یک بارندگی شبیه سازی شده در معرض هوا قرار می دهد. این روش برای هر پارچه ای با یا بدون روکش ضد آب قابل استفاده است.

ما آب گریزی پارچه های تک لایه یا کامپوزیت را در سرعت های مختلف ضربه آب آزمایش می کنیم. نتایج آزمایش در مورد آب گریزی پارچه است. بستگی به الیاف، نخ ها و ساختار پارچه دارد.

نمونه آزمایش را دور کاغذ جاذب بپیچید. وزنش کردیم پس از انجام آزمایش دوباره کاغذ جاذب را وزن می کنیم. تفاوت وزن در نفوذپذیری آب نمونه است. وزن کاغذ جاذب قبل و بعد از آزمایش نباید بیش از 1 گرم متفاوت باشد. اختلاف بیشتر از 5 گرم نشان دهنده مقاومت بسیار ضعیف پارچه در برابر آب است.

در آزمایش تست بارندگی، AATCC 35-2006 یک کاغذ جاذب استاندارد 15.2 × 15.2 سانتی متر در پشت نمونه وزن می کند. وزن باید 0.1 گرم باشد. گیره نمونه، نمونه را روی سطح سفت و سخت عمودی می چسباند. آن را در وسط دوش و در فاصله 30.5 سانتی متری از نازل قرار دهید. نمونه را به صورت افقی با جریان آب در دمای (27±1) درجه سانتی گراد به مدت 5 دقیقه اسپری کنید.

در پایان حمام، کاغذ جاذب را با احتیاط بردارید و به سرعت آن را با دقت 0.1 گرم وزن کنید. افزایش وزن کاغذ را در مدت زمان 5 دقیقه دوش گرفتن محاسبه کنید و میانگین داده های آزمایش را بگیرید. اگر بیشتر از 5.0 گرم است، آن را به عنوان +5.0 گرم یا >5.0 گرم گزارش کنید.

روش مکش هسته

روش جذب مغزی یا grossing رایج‌ترین و ساده‌ترین راه برای تست جذب پارچه است.

نمونه آزمایشی معمولاً به صورت نوارهای بلند بریده می شود. یک میز اسکلت آهنی یک سر آن را آویزان می کند. انتهای دیگر یا آب را لمس می کند یا در آن غوطه ور می شود. پس از زمان (f)، اندازه گیری کنید که آب چقدر از لوله های مویرگی و منافذ پارچه بالا رفته است (h).

پارچه های رسانایی هیدرولیکی خوب جذب بالایی دارند. آنها سرعت جذب آب سریع دارند (یعنی نرخ مکش هسته). آنها همچنین دارای ارتفاع هدایت هیدرولیکی بالا یا ارتفاع بالا رفتن در واحد زمان هستند. اگر ساختار پارچه، الیاف، نخ و رنگ آن بالا رفتن آب را پنهان می کند، کمی رنگ به آب اضافه کنید. چشم غیر مسلح نمی تواند آن را به خوبی ببیند.

در سطح میکروسکوپی، v سرعت مکش هسته است. این به خواص فیبر و تعادل حرارتی مایع بستگی دارد. در ماکروسکوپی به مورفولوژی و جهت منافذ بستگی دارد.

سرعت مکش هسته مقدار ارتفاع آب افزایش یافته در واحد زمان است، یعنی v(cm/s)=h/t. اندازه سرعت مکش هسته مستقیماً بر قدرت هدایت آب تأثیر می گذارد. بنابراین، می‌توانیم از مکش هسته برای آزمایش توانایی پارچه برای هدایت آب استفاده کنیم.

مقایسه روش های تست ضد آب

1 با توجه به طبقه بندی روش آزمون

① آزمون میدانی آزمون میدانی هزینه زیادی دارد و زمان زیادی می برد، معمولاً حدود نیم سال طول می کشد. پس از اتمام، به طور مرتب ضد آب بودن پارچه را تست می کنیم. این برای بررسی دوام آن است. اگرچه این روش طولانی و پرهزینه است، اما داده های به دست آمده از آزمایش دقیق است.

② تست شبیه سازی. آزمایش شبیه سازی باید دارای یک اتاق کنترل شده با محیط زیست باشد. اتاق دارای یک برج باران مصنوعی است. می تواند یک باران سیل آسا ایجاد کند. آب از ارتفاع 10 متری با سرعت 450 لیتر در (m²-h) به سمت یک مانکن جریان می یابد. 2,000 سوراخ در بالا قطرات 5 میلی متری تولید می کند. آنها با سرعت 40 کیلومتر در ساعت سقوط می کنند و به حداکثر رطوبت 90 درصد می رسند. با تنظیم این، می توانید دوش هایی با شدت های مختلف را در مساحتی حدود 2 متر تقلید کنید. سنسورها سطح مانکن را پر می کنند. آنها زمان و مکان آخرین انتقال آب و سایر شاخص ها را تشخیص می دهند.

این روش تست فقط چند روز طول می کشد. این بسیار کوتاهتر از آزمایش میدانی است، اما گرانتر است.

جمله فعال اصلاح شده: تکمیل این آزمون فقط چند روز طول می کشد. اما هزینه آن بیشتر از آزمایش میدانی است.

③ تست آزمایشگاهی. تست آزمایشگاهی بهتر از تست های میدانی و شبیه سازی است. هزینه کمتری دارد، زمان کمتری می برد و نتایج مشابهی را به همراه دارد. دو دسته برای تست ضد آب بودن پارچه ها وجود دارد. پس از اتمام ساخت آنها برای ضد آب و نفوذپذیری در برابر رطوبت، اکنون آماده هستند. دسته اول است تست فشار هیدرواستاتیک. دسته دوم تست اسپری است. آب را از ارتفاع و زاویه خاصی روی پارچه آزمایش می کند. زمان خیساندن پارچه را از یک طرف به طرف دیگر اندازه گیری می کند. بعد از مدتی میزان آب جذب پارچه را اندازه می گیرد. همچنین آسیب آب را بررسی می کند. تست عملکرد ضد باران ISO4920 از این اصل استفاده می کند.

2 با توجه به شکل طبقه بندی فشار

① روش پویا. برای تست فشار آب پارچه، آن را افزایش دادم. اندازه گرفتم تا طرف دیگر پارچه تعداد مشخصی قطرات آب را نشان داد. این نشان دهنده محدودیت فشار هیدرواستاتیک پارچه است.

② روش استاتیک. برای تست پارچه، باید فشار آب معینی را در یک طرف حفظ کنم. من باید تعیین کنم که چقدر طول می کشد تا آب به طرف دیگر نفوذ کند.

3 می تواند مقدار فشار هیدرواستاتیک را با توجه به اندازه طبقه بندی تحمل کند

① روش تست فشار کم. روش های استاندارد تست عبارتند از:

استاندارد ملی چین GB/T4744-1997 تعیین نفوذپذیری پارچه نساجی تست فشار هیدرواستاتیک

روش کم فشار FZ/T01004-1991. این یک استاندارد صنعتی چینی است. این برای "تعیین نفوذپذیری آب پارچه پوشش داده شده تست فشار هیدرواستاتیکی است."

CGSB-4.2No.26.3-1995 یک استاندارد کانادایی است. این برای آزمایش فشار هیدرواستاتیک برای یافتن نفوذپذیری آب پارچه های نساجی است.

ISO 1420:1987 آزمایشی برای نفوذپذیری آب پارچه های لاستیکی و پلاستیکی است.

استاندارد صنعتی ژاپن JISL1092 "تست هیدرواستاتیک برای مقاومت در برابر آب منسوجات A".

استاندارد AATCC AATCC127 منسوجات را برای مقاومت در برابر آب آزمایش می کند. این تست هیدرواستاتیک است.

ASTM D751 (1995) مقاومت در برابر آب پارچه های پوشش داده شده را آزمایش می کند.

② روش های تست فشار بالا. روش های استاندارد تست عبارتند از:

FZ/T01004-1991 یک روش پرفشار برای تست مقاومت در برابر آب پارچه روکش شده است. یک است تست فشار هیدرواستاتیک.

ISO1420: 1987 "تعیین نفوذ ناپذیری پارچه های روکش شده از لاستیک و پلاستیک تست هیدرواستاتیک

JISL1092 تست هیدرواستاتیک برای مقاومت در برابر آب منسوجات B.

ASTMD751 (1995) "روش تعیین مقاومت در برابر آب پارچه های پوشش دار A".

روش تست استاندارد فدرال ایالات متحده FED-STD-191A5512

ASTMD3393 یادداشت استاندارد در مورد مقاومت در برابر آب پارچه های پوشش داده شده

روش تست

1 رطوبت و جو تست

ما تهویه رطوبت و اتمسفرهای آزمایشی را همانطور که مشخص شده است انجام می دهیم. اگر همه موافق باشند، می توانیم رطوبت را در دمای اتاق یا در محیط واقعی انجام دهیم.

2 آماده سازی نمونه

پس از نمونه برداری، دست زدن به نمونه را به حداقل برسانید و از تا زدن با فشار خودداری کنید. هیچ درمان (به عنوان مثال اتو) به جز تنظیم رطوبت. حداقل 5 نمونه را از قسمت های مختلف پارچه ببرید. اندازه آنها باید الزامات منطقه آزمایش را برآورده کند. آنها باید تا حد امکان نماینده باشند. نمونه ها را برای آزمایش برش ندهید. از انجام آزمایش بر روی نواحی دارای چین و چروک عمیق خودداری کنید. اگر باید فشار هیدرواستاتیک را در مفاصل پیدا کنیم، باید اتصالات را در وسط نمونه ایجاد کنیم.

3 شروع آزمون

① برای هر نمونه از آب مقطر تمیز یا آب دیونیزه استفاده کنید.

② آب آزمایش را از دستگاه گیره (تستر فشار هیدرواستاتیک) پاک کنید. سپس، نمونه خیس شده را ببندید تا قسمت جلویی آن با آب تماس پیدا کند. قبل از شروع آزمایش، نمونه را گیره دهید. آب آزمایش نباید تحت فشار از آن عبور کند. (توجه: اگر قسمت جلوی پارچه مشخص نیست، یک طرف پارچه تک روکش باید آب را لمس کند. دو طرف دیگر را جداگانه تست کنید و نتیجه را جداگانه گزارش دهید.

③ فشار آب را اعمال کنید که با 6.0kPa/min ± 0.3kPa/min (60cmH0/min ± 3cmHXNUMXO/min) افزایش یابد. سپس، نشت آب را مشاهده کنید.

(لطفاً در گزارش مشخص کنید که نرخ افزایش فشار آب متفاوتی را انتخاب می‌کنید، مثلاً 1.0 کیلو پاسکال در دقیقه).

④ وقتی اولین قطره سوم روی نمونه ظاهر شد فشار هیدرواستاتیک را ثبت کنید. از آن قطرات ریز آب که تشکیل می شوند و سپس اندازه آنها بزرگ نمی شود، چشم پوشی کنید. قطرات آب مداومی که در همان محل روی پارچه به بیرون تراوش می کنند، تجمعی نیستند. اگر سومین قطره در لبه گیره ظاهر شود، فشار هیدرواستاتیک آن باید بالاتر از پایین ترین نمونه های دیگر باشد. اگر نه، داده ها را حذف می کنیم. تا زمانی که به نتایج طبیعی دست یابیم، نمونه های اضافی را آزمایش خواهیم کرد.

(توجه: در صورت نشتی یا برآمدگی پارچه در حین آزمایش، فشار را یادداشت کرده و موضوع را در گزارش توضیح دهید.))

تجزیه و تحلیل نتایج آزمایش

مقادیر فشار هیدرواستاتیک برای هر نمونه، و میانگین آنها، P، بر حسب kPa (cmH2O) با یک رقم اعشار است. برای انواع مختلف نمونه از یک نمونه (مثلاً درزدار و بدون درز)، فشارهای هیدرواستاتیک متوسط ​​را برای هر نوع محاسبه کنید.

برای نمونه‌های مختلف از یک نمونه، آزمایش‌های جداگانه‌ای از مقاومت فشار هیدرواستاتیک و عملکرد ضد آب ارائه می‌کنیم.

در سال‌های اخیر، اداره بازرسی ورودی و خروجی و قرنطینه آزمایش فشار آب خود را برای منسوجات افزایش داده است. اکنون بسیار بالاتر از گذشته است. مشتریان اروپایی خواهان مقاومت هیدرواستاتیکی بالاتر در منسوجات هستند. حداقل معمولاً بالای 5.88 کیلو پاسکال است و برخی به بیش از 9.8 کیلو پاسکال نیاز دارند. نتایج آزمون نمونه گیری نشان داد که 44 درصد از نمونه ها در استاندارد 5.88 کیلو پاسکال شکست خوردند. همچنین، 69٪ از استاندارد 9.8 کیلو پاسکال شکست خوردند. این امر مستقیماً بر صادرات تأثیر می گذارد.

مشکلات رایج در تست فشار هیدرواستاتیک

مشکلات ناشی از عملکرد نامناسب در فرآیند تست فشار هیدرواستاتیک

قبل از بستن نمونه، هوای بین آن و آب را خارج کنید. سپس، نمونه را برای آزمایش آزمایش گیره کنید. اگر بین نمونه و آب هوا وجود داشته باشد، آب نمی تواند به طور کامل با منطقه مشخص شده تماس پیدا کند. برخی از قسمت های نمونه ممکن است قطرات آب نداشته باشند. این بر نتایج آزمایش تأثیر می گذارد.

② در طول آزمایش، سعی کنید مطمئن شوید که لبه دستگاه گیره نمونه تراوش یا نشت نمی کند. اگر نمونه در لبه دستگاه گیره تراوش کند، آب در طول آزمایش به بیرون نشت می کند. این باعث می شود فشار تست به طور نامنظم افزایش یابد. بر دقت نتایج تاثیر خواهد گذاشت.

مشکلات ناشی از تعیین نقطه پایانی آزمون

استاندارد تست، "آزمایش و ارزیابی روش فشار هیدرواستاتیک عملکرد ضد آب نساجی" می‌گوید فشار هیدرواستاتیک را زمانی که قطره سوم روی نمونه ظاهر می‌شود، ثبت می‌کند. آزمون در آن نقطه به پایان می رسد. انتخاب نقطه پایانی آزمون اشتباه بر نتایج آزمایش تأثیر می گذارد. این منجر به نتیجه گیری نادرست خواهد شد.

برخی از موارد خاص به شرح زیر است:

① اگر سومین قطره آب در لبه دستگاه گیره ظاهر شد و فشار هیدرواستاتیک کمتری نسبت به کمترین مقدار سایر نمونه های معمولی از همان نمونه داشت، این داده ها را رد کنید. آزمایش نمونه های اضافی را تا زمانی که به نتایج طبیعی دست یابید ادامه دهید. دستگاه گیره ممکن است به لبه نمونه آسیب برساند. این آزمایش می تواند باعث نفوذ آب از لبه ها شود. ما باید نتایج آزمایش را تجزیه و تحلیل کنیم. باید بررسی کنیم که آیا مقدار آزمایش کمتر از کمترین مقدار سایر نمونه‌های آزمایش عادی است یا خیر. اگر اینطور است، باید نمونه های اضافی اضافه کنیم.

②در یادداشت‌های استاندارد، فشار را در صورت پارگی پارچه یا پاشیدن ستون آب یا برآمدگی پارچه‌های کامپوزیت ثبت کنید. این پدیده ها را در گزارش توضیح دهید. وقوع شرایط فوق باید نقطه پایان آزمایش آزمایش باشد.

رسیدگی به مشکلات موقعیت های غیرعادی

①اگر تست فشار هیدرواستاتیک دارای پراکندگی بالا، نتایج متوسط ​​گذرانده شده است. با این حال، یک آزمون فردی ناموفق بود. در گزارش باید به این نکته توجه کرد.

② اگر نمونه در هنگام تماس با آب قبل از آزمایش خیس شده باشد، نتیجه 0 است. گزارش نشان خواهد داد که نمونه از قبل خیس شده است.

تعیین نفوذپذیری ضد آب و رطوبت

عملکرد ضد آب و نفوذپذیری رطوبت به معنای دو چیز است. ابتدا، نمونه باید در برابر خیس شدن توسط آب، که به عنوان "مرطوب خیس" شناخته می شود، مقاومت کند. دوم اینکه باید اجازه خروج بخار آب را بدهد. به طور کلی با سطح آب، فشار هیدرواستاتیک و میزان نفوذپذیری رطوبت اندازه گیری می شود.

مقاومت پارچه در برابر آب میزان جذب آب آن است. یک ابزار خیس کردن آن را با شبیه سازی یک سناریوی بارندگی آزمایش می کند. خیس شدن سطح پارچه را مشاهده می کند. این از "تست و ارزیابی عایق رطوبتی در منسوجات - روش خیساندن در آب" است.

فشار هیدرواستاتیک فشار در واحد سطح زمانی است که نمونه توسط آب مایع نفوذ می کند. "آزمایش و ارزیابی عملکرد عایق رطوبتی روش فشار هیدرواستاتیک منسوجات" آزمایش می کند که یک نمونه چقدر فشار آب را بدون نشت تحمل می کند. این کار را با اعمال افزایش فشار آب به یک طرف نمونه انجام می دهد. هنگامی که سه نقطه تراوش در طرف دیگر ظاهر می شود متوقف می شود.

عملکرد نفوذپذیری رطوبت توانایی پارچه برای انتقال بخار آب را اندازه گیری می کند. برای ارزیابی راحتی محصول کلیدی است. "روش تست نفوذپذیری رطوبت پارچه نساجی قسمت 2: روش تبخیر" آن را تعریف می کند. قرار دادن فنجان مهر و موم شده با آب مقطر و نمونه پارچه در دما و رطوبت تنظیم شده. نفوذپذیری فنجان را پس از مدت زمان مشخصی اندازه گیری کنید. نرخ بالاتر به معنای عملکرد بهتر محصول است. هرچه نفوذپذیری رطوبت بیشتر باشد، محصول بهتر است. گرما و رطوبت بدن را بهتر تنظیم می کند. همچنین رطوبت بیشتری را از بین می برد و برای کاربر راحت تر خواهد بود.

برچسب ضد آب و نفوذپذیری رطوبت

محصولات ضد آب و تنفس باید آزمایش را پشت سر بگذارند. این ارزیابی عملکرد ضد آب و تنفس نساجی است. دستورالعمل استفاده می تواند عملکرد آنها را نشان دهد.

1. شماره استاندارد ملی: ارزیابی عملکرد منسوجات ضد آب و تنفس.

2. عملکرد و درجه مربوطه: ضد آب و نفوذپذیری رطوبت Ⅲ، Ⅱ، و Ⅰ. Ⅲ بالاترین عملکرد، Ⅰ کمترین.

چگونه محصولات ضد آب و تنفس پذیر بخریم؟

پارچه های ضدآب و قابل تنفس به صورت کت و شلوار پانچ، لباس اسکی و لباس ورزشی دوخته می شوند. آنها یک محصول میان رده و رده بالا هستند. باران به داخل نفوذ نمی کند و عرق می تواند فرار کند. این باعث می شود لباس ها بسیار راحت باشند. هنگام خرید و فروش ابتدا پارچه را بررسی کنید. در صورت امکان، محصولی را انتخاب کنید که از 3 لایه یا بیشتر از پارچه لاستیکی فشار کاربردی ساخته شده باشد. دوام بیشتری خواهد داشت و عملکرد بهتری خواهد داشت. در مرحله دوم، نوار لاستیکی فشار را بررسی کنید. این یک ژاکت پانچ با کیفیت بالا است. همچنین پارچه را بررسی کنید. یک آزمایش ساده این است که به نوار لاستیکی فشار نگاه کنید. لباس‌هایی که سوراخ‌های کوچکی روی دوخت دارند، در طوفان نشت می‌کنند. لباس های حرفه ای و عجله دار دارای نوارهای چسب ضد آب در درزها هستند. کاملا ضد آب خواهند بود. بنابراین، هنگام خرید، مناطق چسب فشار را بررسی کنید. آنها باید احساس خوبی داشته باشند. نباید نوار چسب فشار پهن تری وجود داشته باشد. در نهایت، سیستم تنفسی را در نظر بگیرید. در انسان، عرق کلید است. بنابراین، تهویه زیر بغل بسیار مهم است. بنابراین، آن ژاکت های پانچ با کیفیت بالاتر دارای زیپ یا مش در زیر بغل خواهند بود. این می تواند به تبخیر عرق و بهبود تنفس کمک کند. تناسب راحت تری را تضمین می کند.